I går las eg ei heilt forferdeleg historie på adressanettet, eller aftenpostnettet eller noko slikt. Det handla om ei 15 år gamal jente som kyssa kjærasten sin om kvelden. Han hadde ete peanøttsmør på skjeva om morgonen, og hadde nok eit spor av nøtt att på tunga. Jenta hadde kjempeallergi mot nøtter, so ho fekk slik afolyktisk eller kva det no heiter sjokk og døde. Dødskyss! Det er ei forferdeleg historie.

Det får meg til å slutte å rekne plussar og minusar, og heller berre VERE. I dag har eg vore husmorleg, eg har rydda rommet, strikka skjerf, laga torsk til middag. Og eg har ikkje klaga over mangel på kyssing i livet, eg lever i alle fall.