Det sipar ute! Då kan eg med godt samvet sitja inne og lesa fleire flotte romanar for unge gjenter. Gårsdagens er ganske nøyaktig 10 år yngre enn Liv i dur og moll, for den fekk den same Kari joli 1934. Det er verdt å merka seg at handskrifta på tittelsida er nesten lik. Skreiv altso Kari likt då ho var 10 som då ho var 20? Ah, skjønnskrifta! Kvifor forsvann du frå grunnskulen? Men tilbake til boka - denne er omsett frå svensk, er skriven av Greta Carlson og heiter Piken som skrev til kongen. Som den førre handlar den om kor langt ein kan koma i livet sjølv om ein er foreldrelaus, berre ein er snill og klok (og pen - men då må ein vera det naturleg og ikkje vera klar over det og i alle fall ikkje bruka det medvite på nokon måte). Litt rampete kan ein vera, men det må vera pga livsglede og livleg fantasi, ikkje slemt. Eg går inn på side 84, og finn (som førre gong) noko artig og heller eksotisk for oss i vår tid. Denne unge foreldrelause heiter Borg (eigentleg Ingeborg).

"Hver uke kjøpte Irma Filmjournalen og Elisabeth skulket historien for å skulke siste filmnytt., og hun og Borg kom styrtende bort til Irma. Det gjaldt å få lest bladet før Irma klippet det istykker. Irma hadde alt tre skrivebøker med innklistrede Garbobilleder, og de andre stjernene var efter rang og verdighet enten innklistret de også, eller festet på veggen med tegnestifter.

De leste med andakt det som stod i rubrikken "Kan jeg filme?". De som vilde ha sitt ytre vurdert av sakkyndige, skulde sende inn tre uretusjerte fotografier, ett en face, ett profil og ett helfigur!

Den våren var det anledning til å ta småfotografier i dusinvis i landsbyen, små lynfotografier som ikke kostet mer for et halvt dusin enn et nummer av Filmjournalen. Venindene fattet en stor bestlunting. De ville fotografere sig og sende billedene sine til bladet.

De vilde vite om de hadde chancer som filmstjerner."