Lesing og lesing, fru Blomkål.
Krim går inn det eine auget og ut det andre og eg elskar det.
Eg kan lesa ei krimbok på ei natt, på ein dag eller i 2-3 strekker der det passar seg sånn.

Det går ikkje an å snakka med meg, og i enkelte (men sjeldne) tilfelle må eg snika meg unna for å lesa, eller i alle fall detta heilt ut av all konversasjon og bura meg inne i sofakroken med krimmen. Det er ikkje alltid like høfleg, særleg ikkje når eg har eller er i besøk.

Men det er deilig.

I dag har eg lest svensk krim. Byrja på Flesland klokka fem og var ferdig i to-tida i natt. To ventetimar på Flesland, ei flyreise, to bussreiser og so keisame nattetimar er alt som skal til for å sluke 373 pocketsider. Og so slutta boka med byrjinga på eit nytt mysterium! Det var slitsomt, for det verka. Eg fekk lyst å lesa den neste boka og, helst med ein gong.


Underhald meg!