Ei brå kjensle av avmakt og at framtida er eit svart gap vart avløyst av vissa om at det einaste eg kan gjere for å gjenoppretta balansen er å rydda i cd-ane* medan eg høyrer på musikk eg høyrde på vidaregåande, for å samstundes få ei kjensle av at mykje er betre no.**

Då fann eg ein cd-singel som eg VEIT at eg har lånt for ikkje so alt for lenge sidan (eit eller to år max), men som eg ikkje hugsar kven eg lånte av.

So dersom du saknar Murmurs America: "You suck"-singelen, so har eg gløymd at den er din. Kan hentast på Loddgard kortidsomhelst.



*Kunne like gjerne vore klede eller papir her, men i dag var det altså cd-ane.
** For musikken bringer fram dei gamle kjenslene, heilt eksakte vibrasjonar av noko som VAR og ikkje ER. Og det er ikkje det at eg hadde det så vondt på vidaregåande, men mykje er i alle fall betre no sjølv om noko heilt sikkert er dårlegare også.