Eg kunne ikkje heilt tru det då eg oppdaga kva eg hadde gløymd i går. Heile dagen hadde eg vore slapp og småsjuk i kollektivet til kjærasten, og gjekk då rundt og slang i stilongsen hans. Litt før seks skulle me på mandagsmøte i SIT, og då tok eg på meg jakka og gjekk. Midt på Bakklandet skjøna eg det: Eg hadde ikkje teke på meg skjørt. Difor gjekk eg i ulltrøye og mannestilongs, med gylf, resten av kvelden. Det var litt rart, men eigentleg ikkje so flaut som ein skulle tru og dessutan: eg skulle ynskje det var litt meir avslappa stemning i verda generelt, slik at ein kunne gå meir i stilongs.