Korleis har du det? Eg vonar du har det bra. Sjølv har eg budd so lenge i Trøndelag at eg har byrja å sei "lell" og ein slags "schø"-lyd på slutten av setningar. Eller meir som "sche", eventuelt "schæ" og i alle fall ei blanding av dei tre. Med kort vokal. Eg skal finna fonetikkbøkene og so skal eg skriva ned kva lyd eg faktisk lager. OG som ikkje dette var nok! Schwa-vokalen i "hei" går meir mot trøndersk e enn vestlandsk æ. Det kjennes ikkje bra. IKKJE bra.

Difor les eg vestlandske bloggar (Alle jentene i Skoddeheimen er gode å ha til dette føremålet) og eg les vestlandske bøker og eg FRYDAR meg når eg kan le innadvendt av dei vestlandske humor-særeigenheitane. So les eg høgt for kjærasten min, og FRYDAR meg når han ikkje tykkjer det er like morosamt som meg. For det tyder at det vestlandske er intakt. Heldigvis.