I går skreiv eg ein nokså lang tekst her. Om bylarm, til dømes, som var dødsfett, og om senebetennelsen og diverse. Alt forsvann. Det gjer meg sint og lite motivert for meir blogging. Det er ikkje det at eg ikkje unnar alle å lese skrifter som eg har skrive, men eg klarar ikkje skrive mykje. Det går ikkje. Eg har så lita tid til alt, at kvar gong eg set meg for å lese, skrive, blogge - ja, bruke tankekraft - vert eg oppjaga på tanken på alt det eg IKKJE gjer. Som oversetjing, lese kasus, lese om substantiv, skrive referat, lese skodespel...

Så går eg heim for å gjere det, men så vert eg berre sjåande på tv eller øvande på gitar. Slik vert det.