Oslo, Oslo!
Eg har aldri vore so takknemleg for facebook og statusoppdateringar som i dag. For kvar som skriv eg er trygg, eller eg er i god behald blir eg litt lettare. For kvar usikre bit informasjon, særleg om Utøya (UNGDOMMAR!) blir eg tyngre og tyngre, meir og meir skremt.
Medkjensla mi går ut mot dei som ikkje får dei gode beskjedane.
Nasjonalismen og dei spissformulerte kommnetarane om innvandringskontroll gjer meg kvalm og redd, men følgande status frå facebook er ei spire av noko eg trur på:
Sammen bestemmer vi konsekvensene av ugjerningene. Ikke la hatet vinne.
Det er alltid tid for å ta vare på kvarandre, og no meir enn i går, og nokon gongar er det ekstra riktig med eit dikt:
Det heiter ikkje: eg - no lenger.
Heretter heiter det: vi.
Eig du lykka så er ho ikkje lenger
berre di:
Alt det som bror din kan ta imot
av lykka di, må di gi.
Alt du kan løfte av børa til bror din,
må du ta på deg.
Det er mange ikring deg som frys,
ver du eit bål, strål varme frå deg!
Hender finn hender, herd stør herd,
barm slår varmt imot barm.
Det hjelper da litt, nokre få forfrosne,
at du er varm!
Halldis Moren Vesaas
1 kommentar:
Dette varmet litt ekstra å lese nå.
marit synnøve
Legg inn en kommentar