I akebakken i dag fekk eg eit knall kompliment frå ein 4-åring. Eg var vikar i barnehagen, og var stasjonert ved TREET og GJERDET i enden av akebakken. Betre å treffa beina mine enn ein av dei når ein kjem i full fart på rompeakebrett.

UNNA VEI HER KOMMER JEI ropte alle ungane og sette utfor utan å sjå seg for, so delar av jobben min var å ropa til ungar som gjekk i løypo at dei måtte flytta seg, og ropa til ungane som skulle renna at dei måtte venta.

Og so kom firaåringen. Mari! Sa han te meg. Du e so veldig flink te å ropa! Det såg ut som han verkeleg meinte det. Du e flink til alt, du!

Då blei eg skikkeleg glad. Eg trur eg går på rett utdanning.