Eg sit på rommet innafor ein fest. Ein piratfest. Dersom festen beveger seg frå eit rom til eit anna stig temperaturen til ca 50 grader. Sporenstreks. Festen syng gamle songar om att og om att, til dømes Saman for livet, bohemsk rapsodi og anna knask.

I går høyrde eg noko fabelaktig festleg på radioen medan eg rydda på rommet. Ein amerikansk forskar har nemleg spela Engelbert Humperdinck til ein bolle med e.coli-bakteriar i 48 timar. E.coli-bakteriane likte det ikkje særleg godt dei heller.

(Forresten er eg usikker på om han er forskar. Eller om han er amerikansk. Ting i lenka kan tyde på at det første i alle fall er feil, men det står skrive på utanlandsk og festen forstyrrer meg (hunting hiiiigh and loow) slik at eg ikkje forstår utanlandsk lenger.)

Festen har eit piano og. Eg kjenner meg ikkje særleg morosam og tenkjer på å gå heim. Kjip som eg er.