Ein gong møtte eg ei jente. Dette var på ungdomsskulen, so bli-kjend-samtalen gjekk omlag slik:
"Ka lika du å gjera på?"
"Møje forskjelli"
"Lika du å gå på diskotek?"
"Nei, men eg strikke møje!"


Dette siste var sjølvsagt eit festleg (=latterleg) kånete svar då eg var 15. Men om nokon spør meg i dag "du blogge ikkje særleg mykje for tida, Mari?", so svare eg "Nei, men eg strikke mykje."

For det gjer eg, nemleg.