Det hadde eg aldri trudd eg skulle oppleva, men i går såg eg Ingrid Lorentzen dansa "svanens død" frå Svanesjøen. Det er ikkje noko eg har drøymd om, men etter å ha sett det tenkjer eg at eg godt kunne ha drøymd om det.

Etter eg hadde dusja var frukosten gjort klar. Kaffi og speilegg med chilipulver på. So gjekk eg på speglblanke islagte trondheimsgater mot Samfundet. Etter møtet vart me inviterte på lauksuppe i eit hus som ber namnet "Gammeldagshuset" (og det med rette).

Alt er godt.
Alt!

Det snør ikkje lenger, so eg trur Aslan må vere på veg. Men klimamessig sett er det framleis Narnia-tilstandar i Trondheim. Veldig kaldt, glatt og kvitt.

Det nye, gode livet har byrja. Eg trena pilates i går, og er godt nøgd med å kjenna det i magemusklane i dag. Dei RIKTIGE magemusklane, dei i senteret av kroppen, du finn dei dersom du strammar til og kjenner etter to fingerbreidder inn frå hofteknutane. Greitt, ja!

På veg til idrettsbygget sitra kroppen av glede og fryd. Endeleg skulle den få røre på seg litt att! Endeleg skulle musklar spennast og tøyast, og blodet skulle få bruse adrenalinfylt og fritt. Det er godt å trene, det er berre so utruleg tiltak å kome seg dit. No har eg klart det ein gong, so no skal det gå. NO har eg byrja eit nytt og betre liv! (trur eg)