Det er noko eg gler meg veldig til!

Nei, det er mykje eg gler meg veldig til! Jul. 17.mai (på ein måte ikkje). At UKA skal bli ferdig (på ein måte littegrann ikkje). At mor og far kjem i morgon! At Visekongen skal halde tale under festmøtet på revyen i morgon.

Å lese denne boka! Boka til Olaug! Det gler eg meg så mykje til! Eg ynskjer meg denne boka til jul. Det bruker ikkje vere so mykje eg ynskjer meg til jul. Det meste eg TRENG, det kjøper eg sjølv. Det er dei små tinga som ein på ein måte treng og ein måte ikkje ein skal ynskje seg til jul, og det er ikkje so mange av dei. Men no veit eg ein ting - "Få meg på, for faen" . GJETT OM!

Og so ynskjer eg meg kanskje det nye brettspelet dei skal selje på Munch-museet. Der skal ein vere detektiv som fanger skrik-ranarane, og dette må jo vere litt festlig. NOKAS-brettspelet, derimot! Det ligg nok litt lenger inne.

Unntakstilstanden UKA-05 går sin gong. Gallakjole og champagne, eller pønkpop og whisky? Eg står opp seint, trøtt og snørrete (H-helg tok knekken på den siste resten av immunforsvar eg hadde) og koker havregraut til frukost. So les eg avisa, les epost, tenkjer ein augneblink på kva som går føre seg i resten av verda og later som om eg ikkje har førelesing i dag.

Etter mange slike timar heime, litt oppvask, litt henging, litt 70`s show... kler eg på meg og sykler i retning det vakre, runde, raude. Biletet er tatt av Lars K Flem , eg knigger det og viser det her litt. Håper det er greit, Lars! Det er eit vakkert bilde av eit vakkert hus.

Som sagt - unntakstilstand. Prøv å prate med meg utan at eg nemner Samfundet, UKA eller ordet "gallakjole". Går ikkje.

UKA går som ei kule. ORIGO er eit fantastisk flott UKEnamn, eg har møtt Wenche Foss (og det var stort!), å vere nervøs skjerper meg so eg blir flink når eg skal halde tale. Eg er så stolt så stolt, og utruleg glad for å vere Samfundsleiar i eit UKEår.

Eg har sydd gallakjole i revyfargar (lilla med grønt belte & detalj), den ligg i ein krøll på rommet mitt med champagneflekkar heile vegen.

I skrivande stund sit eg og ja, nettopp; skriv. Det er lite kjekt, eg skriv på ei oppgåve eg har skrive før men som forsvann. Er det verkeleg mogleg å skrive 3 sider utan å lagre? Ja, det er det visst. Herregud. I rommet ved sida er det premierefest på ei annleis filmoppleving: Prøvekanin. Film og teater i utfordande og vakker symbiose! Eg såg premiera og vart veldig imponert men litt sur, men det var berre fordi eg ikkje skjøna ting. Eg skjøna ikkje det usagte før det hadde gått nokre timar etter forestillinga. Soleis er det jo vellukka, når ein treng tygga litt på stoffet - då hugser ein det! For øvrig tolka eg plottet feil. Sånn kan det gå.

Hurra for UKA, hurra for SIT, men antihurra for skule.

Galla is a state of mind...

No er det ORIGO, UKA 05, og er so nervøs at eg nesten dør.

For 10 år sidan....
.... var eg 13 år, utadvendt og positiv, men usikker. "Aldri mer 13" var ein film eg såg, men eg tenkte aldri på det på den måten. Det var ikkje verre å vere 13 enn for eksempel 12 eller 14. Eg hadde langt, lyst hår i midtskill. Eg hadde oransje jack&jones-bukse. Eg var ikkje særleg flittig på skulen, men las mange bøker utanom skulebøker, so eg var kunnskapsrik og ganske skarp for alderen. Eg var eit hovud høgare enn alle gutane i klassen utanom ein. Eg trudde eg var kjempetjukk og ganske stygg, men hadde nettopp bestemt meg for at aldri nokon skulle få merke kor usikker eg var på meg sjølv og livet i det heile.

For 5 år sidan...
....hadde eg nyleg gått ned ei trapp og sett meg sjølv i heilfigurspegel. Det var fyrste gong eg såg at eg ikkje var kjempetjukk, men ganske vanleg. Eg var 18 år og hadde byrja å drikke raudvin og litt øl. Eg hadde mørkeraudt hår og kort pannelugg, gjekk på dramalinja, budde på hybel i Bergen men reiste framleis heim nesten kvar helg for å henge med Fusa-vener og berre vere heime. Eg gjekk med kjolane eg fann på loftet til Besto eller Mormor. Eg var ikkje flittig på skulen, og det var litt vanskelegare enn før å surfe på god allmennkunnskap og flaks.

For 1 år sidan...
....var eg komen ordentleg inn i livet som student i Trondheim. Det vil seie, eg var ikkje så flink til å studere, for eg var ikkje flittig til å lese. MEN eg var veldig flink til å gjere andre student-ting!! Eg var i kulturstyret til ISFiT 2005, og det var heilt fantastisk. Eg hadde bleika hår med evig ettervekst, for eg hadde verken tid eller råd til å gå til frisøren so ofte som vedlikehald av blondheita kravde. Eg budde i kollektiv på Singsaker. Eg var nøgd med nesten alt.

No...
....sit eg på Samfundet og skriv oppgåve. Eg sit på Selskapssiden, der alle kostymesyarane til UKA prøver so godt dei kan å bli ferdige til 08.00 i morgon. Eg koker kaffe, henter godteri og hjelper til med andre småting. Eg har ganske langt hår, det er framleis bleika og eg tok faktisk etterveksten førre måndag. Det vart fint. Eg er ikkje so veldig flittig til å studere, men eg har god unnskuldning, for eg er leiar av Studentersamfundet i Trondhjem, og for å vera heilt ærleg: det er eg ganske stolt av! Denne veka har vore litt rar, men no er eg komen meg over det. Har skværa opp med dei som gjorde det rart, og det var godt, for eg hadde ikkje tolt å vere sint lenger. Eg liker ikkje sinne. Eg liker fest og frivilligheit, gode menneske, godteri og alt vel.